Taniec

Integralną częścią kultury sarmackiej był taniec. W balach i zabawach uczestniczyli zarówno szlachcice, jak i damy. Najpopularniejszymi stylami były Drabant, Polonez oraz Hajduk.

DRABANT:

Nazwa tego tańca wywodzi się od Drabanta – żołnierza straży przybocznej cesarzy niemieckich. Często wykonywano go na zakończenie wesela, początkowo tylko wśród szlachty, później również w kręgach chłopskich. Drabant był stylem pośrednim pomiędzy Mazurem i Polonezem.

POLONEZ:

Był to taniec uroczysty, pełen gracji, poruszano się krokiem posuwistym w tempie umiarkowanym. Często inaugurowano nim bale i wesela – zgodnie ze zwyczajem w pierwszej parze tańczyli gospodarze lub państwo młodzi.

HAJDUK:

Taniec wywodzący się z tradycji węgierskiej. Ma żywe tempo, które ulega częstym zmianom, zachowując parzyste, miarowe metrum. Główną rolę odgrywa w Hajduku partner – to jego umiejętności są eksponowane.